Levensloop Oma Fie Zwaan

Levensloop van de oud-bewoners van de Van Bleiswijkstraat 54

Oma Fie Zwaan
Geboren 20-12-1870 te Amsterdam en daar ingeschreven als Johanna Sophia Reijling. Zij trouwde op 9 mei 1901 met Jacob Zwaan te Enkhuizen en overleed op 13 maart 1965 te Enkhuizen.

Verliefd/verloofd/getrouwd

Jacob werkte als aannemer/timmerman veel in Amsterdam en op enig moment moeten de wegen van Fie en Jacob elkaar gekruist hebben. Hoe precies,  dat is niet bekend. Vermoedelijk had het iets met de gereformeerde achtergrond van beiden te maken.

Genealogie
Johanna Sophia Reijling

G.J.ReijlingVader: Volgens de het gemeente Archief van Amsterdam stamt Johanna Sophia Reijling uit een oud  Amsterdams geslacht via haar vaders lijn. In ieder geval komt vanaf 1600 met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid de familienaam in het poorterregister voort waar haar vader Gerrit Johannes Reijling (geboren 1832 te Amsterdam en overleden in 1910 te Enkhuizen) vanaf stamt.
Hij was Commies Belastingen te Amsterdam. De laatste jaren heeft hij ingewoond bij zijn dochter en zwager op de Van Bleiswijkstraat 54.
Moeder: Haar moeder is Johanna Sophia Huchttonis (Geboren 16-01-1832 en overleden 21-12-1898 te Amsterdam)

Woonplaats

Amsterdamse periode

Gezin 1912

Kinderen Jacob Zwaan 1912

Getrouwd in Enkhuizen, kinderen gekregen, zijn eigen huis gebouwd in de Van Bleiswijkstraat toch wil Jacob meer en begint een cementimport vanuit België. In 1913 verhuist het gezin Jacob Zwaan naar Amsterdam. Ze betrekken een woning op de 2e Helmerstraat 23 B te Amsterdam, een zaakwaarnemer wordt in Enkhuizen gestationeerd op de Van Bleiswijkstraat 54. Jacob is de  cementhandel begonnen op België vanuit Amsterdam, vanwege de kortere verbindingslijn. Helaas steekt de oorlog 1914-1918 een lelijke spaak in het wiel. De grenzen worden gesloten, de handel ligt stil en de zaakwaarnemer wordt gemobiliseerd. Het gezin keert terug naar de Van Bleiswijkstraat 54. Toch is er een blijvende herinnering aan de Amsterdamse periode. Dochtertje Riek wordt op 28 juni 1914 geboren in Amsterdam.

1936 Terug op de Van Bleiswijkstraat 54

GezinJacob Zwaan 1929

 Kuipersdijk 46

Na het plotseling overlijden van opa Jacob Zwaan in 1937 wordt het bedrijf versneld overdragen aan zoon Gerrit. Bij zijn overlijden zijn op de Kuipersdijk twee woningen in aanbouw. Eén daarvan is in opdracht van een kapitein die hier gelegerd zou worden. Vanwege de mobilisatie komt de kapitein niet naar Enkhuizen en wordt de koop ontbonden. Ze worden afgebouwd. Omdat het huis Kuipersdijk 46 nu leeg staat besluit de familie hierin te trekken. De meisjes Fie, Riek en Cor verhuizen mee. Gerrit blijft wonen op de van Bleiswijkstraat 54 en trouwt Marie van der Veen op 3 oktober 1940 en begint dan zijn gezin.

Scholing en opleiding

Oma Fie Zwaan was kleuterjuffrouw in Amsterdam. Bij haar huwelijk met Jacob Zwaan gaf ze haar baan op en verhuisde naar Enkhuizen. Het stel gaat in de Westerstraat richting Koepoort wonen.  Door vele omnummeringen is niet duidelijk welk pand het is geweest. In ieder geval kunnen zij samen met de kinderen Andries en Fie in 1909 hun nieuwe huis betrekken op  van Bleiswijkstraat 54.

Opleiding kinderen

Het christelijk onderwijs werd van harte ondersteund. Zo zeer zelfs dat de kinderen niet naar de Rijks HBS gingen, maar naar de Christelijke MULO-school op de Driebanen. Hun vervolgopleiding kregen op de Christelijke Kweekschool in Doetinchem. Intern. Menig Enkhuizer heeft in Doetinchem vele voetstapjes gezet.

Kweekschool te Doetinchem  

Doetinchem vroeger was een christelijk bolwerk in de Achterhoek. De Kapel (Predik het evangelie) en de Pastorie (Het Dijkhuis) aan de van Nispenstraat 19-21 in Doetinchem staan nu te koop. De Kweekschool (Groen van Prinstererschool) werd eerst een lyceum, maar is nu omgebouwd tot een appartementencomplex met winkels op de begane grond.

De Van Nispenstraat De straat waar mijn vader Gerrit en de tantes Fie, Truus en Riek gelopen hebben, de kerk waar zij iedere zondag 2x een dienst bijwoonden en waar alle ruitjes wel geteld zullen zijn. Mijn vader zal ongetwijfeld ook lid zijn geweest van de Christelijke Jongelingsverenigingen Emmanuel die ten doel had de kweekschoolleerlingen van de Groen van Prinstererschool de gelegenheid te verschaffen om zich op christelijke wijze te onderhouden ter bevordering van hun eeuwig en maatschappelijk welzijn.

Het internaat
Het meisjespensionaat waar de tantes Fie, Trijn en Riek ooit hebben gewoond is er nog, maar is als zodanig niet meer in gebruik. Op de oude foto zouden zij er zomaar tussen kunnen staan. Het jongensinternaat Ruimzicht lag iets buiten de stad. Het is nu een chic hotel geworden.

Meisjesinternaat

Meisjesinternaat

 

 

1942  De kleinkinderen komen er aan.

Marietje (later Rita) op schoot bij oma Zwaan

1942 Marietje en kleine oma Zwaan

 

Kleine Oma

Door de kleinkinderen  wordt oma Zwaan steevast “Kleine Oma” genoemd omdat ze klein van stuk is. Vanwege slijtage (?) is haar heup vastgezet. Toen liep ze ook nog mank. Wij kennen haar niet anders dan zittend in haar stoeltje, gekleed in het zwart, het haar in de knot, voetenbankje onder haar ene voet en met weinig charmante aangepaste schoenen.

 


1948 Op het hekje

1948 Op het fotohekje

1948 Op het fotohekje

 

Het hekje waarop we als kind zo dikwijls gefotografeerd zijn in verschillende samenstellingen is nu vervangen door een hoge haag, de prijs van de privacy. De bloeiende Gouden Regen was ieder jaar een lust voor het oog.  Fie mopperde immer over de veel te korte bloei en de vele rommel na de bloei, toch mocht de boom blijven. Als symbool voor een mooie wereld waar nog wel wat te doen is.

 

1949 Jacques Salomon komt samen met zijn vrouw Gretha op bezoek bij Oma Zwaan ende tantes.   Zij kennen elkaar goed want tijdens de hongerwinter hebben zij gezamenlijk op de Van Bleiswijkstraat “gelogeerd”. Op de foto staat Jacques Salomon bij de Gouden Regen.

1949 Jacques en Gretha Salomon op bezoek

1949 Jacques en Gretha Salomon op bezoek

 De Gereformeerde Kerk van Enkhuizen

1904 Veel Zwanen behoorden tot de gereformeerde kerk in de Klopperstraat, de kerk die door de mannenbroeders in Enkhuizen is gebouwd.

Gerefkerk.2

 

1904
De gereformeerde kerk te Enkhuizen

Het houten bruggetje werd later vervangen door een cementen brug en daarna verdween die ook. 

(Foto: Oud-Enkhuizen).

 

 

 

 

 

 

Uit: 150 Jaar Gereformeerde Kerken vanEnkhuizen

150 jaar GKDe kerk Peperstraat 3-7 was te klein geworden voor de groeiende gemeente. De architect was Bonda, maar dat was een tweede keuze. Architect Tjeerd Kuipers had een nieuwe kerk ontworpen waarvan de bouwkosten op fl. 32.111,37 worden geraamd. Architect Bonda dacht de bouw wel  voor fl. 27.000,00  te kunnen realiseren.  Maar goedkoop blijkt duurkoop want nog tijdens de bouwwerkzaamheden blijken extra voorzieningen voor de fundering te moeten worden aangebracht. De aannemers,  waaronder ook Jacob Zwaan,  zijn op de rand van een faillissement gekomen en de uiteindelijke afrekening bedraagt      fl. 36.906,18 !!! 

 

Ds D. Hoek, de latere schoonvader van zoon Andries Zwaan, was hier gereformeerde predikant (1910-1940). Hij werd opgevolgd werd door ds Boss en de hulpprediker kandidaat A.J. Bos, de latere echtgenoot van Ella Groot, onderwijzeres 2e klas op de Elout van Soeterwoudeschool.  Na de oorlog blijft de gemeente groeien en worden twee predikanten, ds K. Dekker en ds H.J. Swierts en een evangeliste mejuffrouw Buessink, aangesteld. Pas in 1970 mochten er ook “vrouwen in het ambt” worden aangesteld. Ds K. Dekker woont met zijn gezin op de Kuipersdijk 60 en Ds H.J. Swierts bewoont met zijn gezin de pastorie op de Dijk 68 (Later kapsalon Nelly en kantoor BDO). Mini Swierts, de oudste dochter van vijf kinderen, denkt met gemengde gevoelens terug aan het koude grote huis.

De ontmoetingskerk
In 1982 is de kerkruimte in twee etages gesplitst zodat er op de begane grond vergaderruimtes en een keuken konden worden verwezenlijkt. De kerkruimte bevindt zich op de eerste etage. Doordat de Gereformeerden zijn samen gegaan met de Nederlands Hervormden als Protestantse Kerk in Nederland (PKN) werd het gebouw overcompleet en werd het in 2012 verkocht aan de Gereformeerde Gemeente van Enkhuizen.  De naam Ontmoetingskerk is niet gewijzigd.

Het bijzondere aan de kerk is dat de twee torens niet even hoog zijn. Een spitsvondigheid van de architect vermoed ik. Omdat de Klopperstraat smal is zie je de kerk namelijk altijd vanaf de zijkant.