Gerrit Zwaan had twee banen: directeur/eigenaar van een aannemingsbedrijf / timmerfabriek (geërfd van zijn vader Jacob Zwaan) en directeur van de Enkhuizer Onderlinge Verzekeringsmaatschappij. Ook overgenomen van zijn vader. De eerste was een last, de tweede functie een lust.

Enkhuizer Onderlinge Verzekeringsmaatschappij (E.O.V.)

In 1917 wordt duidelijk dat de Winkelstand van Enkhuizen meegaat met zijn tijd. De gevel- en etalageramen van de Enkhuizer Middenstand worden meer in aantal en groter van formaat. Er ontstaat in kringen van de Enkhuizer Neutrale Middenstandsbond (E.N.M.B.) de wens om te komen tot een onderlinge glasverzekering. Zij richten in dat jaar hun eigen Onderlinge Glasverzekering Maatschappij op. Tot bestuursleden worden benoemd J. van Wijck, voorzitter, B.Ph Frese, R, Jelgersma, C. Tensen en Jacob Zwaan. Het gaat goed met de Onderlinge. Op 1 januari 1923 is er fl. 1159,54 in kas. Men heeft de smaak van verzekeren te pakken gekregen. Vanuit de Enkhuizer middenstand komt de wens naar voren om te komen tot een brandverzekering. Aldus geschiedde.

Jacob Zwaan & Gerrit Zwaan

 

 

 

 

 

 

Enkhuizers verzekeren zich bij de Enkhuizer Onderlinge.

Een brandverzekering heeft grotere risico’s. Daarom is een herverzekering nodig. Op grond van een commissie waarin Frese, Tensen, van Wijck en Jacob Zwaan zitten, sluit de EOV zich aan bij de Provinciale Coöperatieve Verzekeringsmaatschappij. Op 14 augustus 1923 komt de Onderlinge Brandverzekering tot stand. Natuurlijk kan een brandverzekering zich niet langer beperken tot de middenstanders. De binding met de E.N.M.B. moet losser, maar in de praktijk zijn er nauwe banden. De afdelingen glas- en brandverzekering fuseren en Jacob Zwaan wordt in de nieuwe organisatie secretaris/directeur. De acquisitie is gericht op de bevolking van Enkhuizen onder het motto Enkhuizers verzekeren zich bij de Enkhuizer Onderlinge.

Dankzij de korte lijnen en de vlotte schadeafwikkeling gaat het de nieuwe E.O.V. ook voor de wind. Gezond verstand gaat boven de “kleine-lettertjes-cultuur” en de kennis van lokale verhoudingen maakte dat dubieuze schadeclaims weinig kans hadden.
Op 27 mei 1937 schrijft de secretaris/directeur Jacob Zwaan zijn laatste notulen. Op 15 juli 1937 komt hij plotseling te overlijden door een hartstilstand. Zoon Gerrit Zwaan neemt de functies van zijn vader over in de E.O.V. Op 19 oktober 1937 van dat jaar volgt zijn benoeming tot directeur op het zelfde salaris van zijn voorganger. Het bestuur kan voor zijn vergaderingen gebruik blijven maken van het kantoor van Zwaan’s timmerfabriek op de van Bleiswijkstraat 54. In dit pand blijft tevens de opslagruimte voor de glasvoorraad.

Bestuur van de E.O.V.  ter gelegenheid van het 50- jarig bestaan op 19 oktober 1967.

Staande vlnr: H. van der Deure, Jos van Gelderen, Gerrit Zwaan (dir.) P. Langedijk, H.B.Frese, P.J. Sluis K.C. de Bruyn. Zittende vlnr Henk Somberg en Klaas Brugman (administrateur)

Een gezellig etentje met de E.O.V. ter ere van een bijzondere gelegenheid (maar welke?) Het woord is aan Klaas Brugman. Naast hem zijn vrouw Loes.

De helpende hand, dekt glasschade en brand
Na de oorlog, de tijd van de wederopbouw, ontstaan veel nieuwe verzekeringen en verzekeringsproducten. Ook de E.O.V. moet zijn positie versterken.
Een nieuw logo is nodig. Een prijsvraag wordt uitgeschreven en er komen zowaar  51 inzendingen binnen. De keuze valt op De helpende hand van Sjoerd Spoelstra.

Op 14 oktober 1955 verhuist de E.O.V. naar een eigen pand: Vrijdom 7 en 8. In 1974 fuseert de E.O.V. en verdwijnt uit Enkhuizen. Onder de naam  “Wederkerige 1820” worden de verzekeringsactiviteiten in Hoorn voortgezet.

Met veel dank aan Bertus van der Veen die in Steevast 1997 de geschiedenis van de Enkhuizer Onderlinge Verzekeringsmaatschappij  beschreven heeft.

Bestuur van de PCV Brandverzekering
Diner in het Wapen van Enkhuizen.

Tafel li: Piet Kesselaar 7^e v.r. Piet Klouwers, 5^e v.r. Mw Gorter.
Tafel re: Paul Slot, Piet Rood, N. Sanstra, de heer Doedens, Klaas Brugman.
Midden: o.a. H.B. Frese, Dirk Schermer, P. Langedijk, Jos van Gelderen, Gerrit Zwaan en H. van der Deure

Afscheid
Gerrit Zwaan heeft tot zijn pensionering in 1974 de funktie als directeur vervuld. Maar dan moet er afscheid worden genomen.

 

Hanneke: Graag hielp ik mijn vader op het kantoor toen ik op de lagere school zat. Hij liet me dan de randjes afknippen van de bouwtekeningen. Dat was een voor mijn leeftijd, gewichtig karweitje. Ik denk niet dat ik met het afknippen van die randen liefde ontwikkeld heb voor bouwtekeningen maar ik heb  in mijn latere beroep (directeur  van een organisatie voor kinderdagverblijven) wel veel met bouwtekeningen te maken gehad.  Het was toen vooral dat ik iets kon doen om papa een plezier te doen. Hoewel hij “werk aan huis” had was hij ook vaak weg. Dat vader bouwde en gebouwen neer zette was voor mij als kind een ver-van-mijn-bed-show.  Later heb ik als vrijwilliger in Afrika via de Stichting Mzamomhle met de bevolking ook huizen gebouwd. Maar het besef dat mijn vrijwilligerswerk ook wel iets met mijn vaders beroep te maken zou kunnen hebben kwam pas heel veel later. Mijn vader was toen al vele jaren overleden.

Stichting Mzamomhle ondersteunt duurzame initiatieven op het gebied van kinderopvang en educatie in townships in Zuid-Afrika. http://www.mzamomhlefoundation.nl/