Levensloop van de oud-bewoners van de van Bleiswijkstraat 54

COR ZWAAN

Cor is geboren op 12 januari 1916 als Cornelia Jacoba op de van Bleiswijkstraat 54 te Enkhuizen. Na het overlijden van haar vader Jacob Zwaan op 15 juli 1937 wordt de Timmerfabriek voortgezet door broer Gerrit en verhuist het gezin Zwaan naar de Kuipersdijk.Vanuit dit pand trouwt Cor met Simon Zwaan op 22 augustus 1940.
Overleden: 3 juni 2004 te Bonheiden (België)

Opleiding
Als jongste van het gezin hoeft Cor niet voor een vervolgopleiding Enkhuizen te verlaten. De Kweekschool in Doetinchem zag zij helemaal niet zitten. Veel te ver weg en bovendien wilde zij geen onderwijzeres worden. Haar moeder kon een hulpje in het bedrijvige gezin op de Van Bleiswijkstraat wel gebruiken.

De zeer koude winter van 1929
De winter van 1929 was een van de strengste van de vorige eeuw. Als Zuiderzeeplaatsje was Enkhuizen omringd door ijs en was er opeens een autoweg naar met het eiland Urk. Normaal was het eiland nauwelijks bereikbaar, maar door het ijs kon je er naartoe lopen, fietsen en rijden. Het was ook een mooie wandeling: een uur of vier, vijf deed je erover. Maar dat was wel heel ver voor de Zwanenfamilie.

 

1930 Het veld in met de eerste motorboot 

 

Verliefd,  Verloofd, Getrouwd  

Onduidelijk is welke act hier door de gezusters Zwaan en vriendinnen wordt voorbereid, met oudste zus Fie voorop. Cor (derde van rechts) en Trijn als laatste.

Zwaan-Zwaan

Cor trouwt op 22 augustus 1940 vanuit haar woning (Kuipersdijk 46) met Simon Zwaan, zoon van Cor Zwaan en Jannetje Bruyn.  Zijn opa is Rijkent Zwaan (gehuwd met Elbreg Koolhaas) Rijkent was zaadteler/-handelaar en kassier/directeur van de Raiffeisenbank te Enkhuizen.  Ook de jonge Simon zat in de zaadhandel. Het jonge paar gaat zich vestigen in België, vanwege de innige banden met Zuid-Frankrijk, het bloeiende centrum van zaadteelt en zaadhandel. De trouwdatum is iets vervroegd want de oorlog met Duitsland is begonnen en de angst bestaat dat de grenzen dicht gaan.

Feestkleding ter gelegenheid van het huwelijk Cor en Simon

 

 

 

 

 

 

 

 

vlnr: Oma Fie Zwaan, de moeder van de bruid, samen met oudste zus Fie.
Daarnaast de zusjes Trijn en Riek.

De grenzen gaan dicht

De grenzen gaan dicht, maar niet meteen. Toen hun eerste kindje in 1941 geboren werd konden zij nog een keer terug naar Enkhuizen om de kleine Nini te laten zien. Dan gaan de grenzen echt dicht en Cor heeft een aantal jaren haar familie in Nederland niet kunnen zien. Dat was een hele opgave voor Cor, maar gelukkig werkte de post nog wel en de vele brieven over haar nieuwe leven gingen van hand tot hand.op de Kuipersdijk. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

1949 Vakantie in Bergen aan Zee samen met het gezin van broer Gerrit

 

vlnr: René, Jaapje, Rietje/Rita, dienstmeisje Jetty, Jaap (België), Cor, Cokkie, Nini en in de bolderkar Fietje/Fanny. Daarachter Moeder Marie en vader Simon.  Vader Gerrit is de fotograaf.

vlnr: Moeder Marie, Rietje/Rita, vader Gerrit, Cor met Cokkie en de kleine Fanny op schoot en hulpje Jetty.

 

 

 

 

 

 

Onder: Soms komen er gasten, zoals tante Fie (rechts). Naast Fie de dienstmeisjes Rosa (België)  en Jetty (Enkhuizen).

Heel af en toe mogen we een ritje maken op het strandkarretje.
vlnr Jaap, Cokkie en Nini uit België en (rechts) Jaapje, René en Rietje.
Zo’n mooie jeugdherinnering wens ik ieder mens toe.

Cor en Simon krijgen 5 kinderen

 

 

 

 

 

 

Herinneringen van Tineke: 
Nederland had iets exotisch voor ons. Bij het passeren van de grens zag je al direct het verschil.Het was een heel gedoe om met z’n allen (7 personen) naar Enkhuizen te komen als er iets te vieren viel.  Mijn vader had een middenklaswagen, een grote sedan, Renault Frégate De voorbank was één bank. Mijn zusje Fanny zat tussen mijn ouders in omdat ze last van wagenziekte had. Mijn broer  Jaap was ook vaak wagenziek en mocht altijd aan een raampje zitten. Cokky, Nini en ik zaten om beurten bij het vierde raampje. Als iedereen onderweg goed bleef  kwam de doodsteek toch nog op de weg tussen Hoorn en Enkhuizen, daar waren wel 125 bolle brugjes en bochten.
Oei, die grens, mijn vader zweette iedere keer peentjes want je werd nog uitvoerig gecontroleerd in de jaren 50. Zo gaat het verhaal dat hij ooit eens oma Zwaan, voor ons kleine omaatje,  ophaalde voor een logeerpartij in België en de hele auto afgeladen vol was met dozen en koffertjes met Hollandse spullen.  Bovenop het dak haar “kakadoris”. Bij het passeren van de grens werd de hele auto zorgvuldig doorzocht op smokkelwaar (en die was aanwezig), maar bij alles zei papa “gerief van mijn schoonmoeder!” We mochten door.

De drie gezusters  1980

 

Boven: De zussen Fie, Riek en Cor met echtgenoot Simon

Onder vlnr: Jaak, Tineke, Cor, Nini, Cokky en Fanny. Fanny woont met haar gezin in Frankrijk en Nini in Nederland. Vader Simon is dan al overleden. Hij overleed op 11 juli 1984.

 

 

Zwaan kleef aan
Ook na het overlijden van de ouders blijft het contact in stand. Iedere twee jaar wordt een familiedag georganiseerd waarbij de neven en nichten Zwaan met hun partners het wel en wee bespreken. Het huis op de van Bleiswijkstraat 54 is niet meer in de familie en speelt nog maar een kleine rol, maar het blijft het huis van onze voorouders en een familiehuis vol verhalen.