Jaap Zwaan

Levensloop 3e generatie

Jaap

In 1963  verlaat Jaap het ouderlijk huis op de van Bleiswijkstraat voor de opleiding HTS- Electronica  Rens & Rens in Hilversum. Dat Jaap kiest voor een technisch beroep was al op de lagere school duidelijk. Samen met Dick van Leek was het in elkaar knutselen van bromfietsen de ultieme naschoolse vrije tijd besteding. Met de handkar hebben Jaap wel eens een oude Victoria-bromfiets opgehaald uit Andijk (Use Kiss) en die  zowaar aan de praat gekregen. Een feestelijk ererondje en een applaus van ons allen.

Verliefd, verloofd, getrouwd

In 1970 vindt Jaap de vrouw van zijn dromen Willemien te Bokkel. Zij vieren hun verloving op 17 oktober 1970 in Aalten, maar trouwt op 20 augustus 1971 in zijn geliefde Enkhuizen. Een stralende bruid en bruidegom op de Van Bleiswijkstraat 54. Bruidsmoeder Marie Zwaan-van der Veen doet nog een laatste inspectie.

Ze gaan in Rotterdam wonen, maar vinden al gauw hun definitieve stek in Papendrecht. Ze krijgen twee zonen Eelco (1972) en Wijnand (1974). Geen kleinkinderen.

Werk

Jaap vindt werk in het Dijkzigt Ziekenhuis te Rotterdam als technicus maar krijgt op 1 januari 1980 een baan bij Varian als service-engineer van laboratorium apparatuur. Hij begint zijn baan met het opnemen van vrije dagen i.v.m. overlijden van vader Gerrit Zwaan. Jaap  houdt het uit tot zijn pensioen .

Hobbies

Vissen, wandelen, zingen en puzzelen. Vissen in het Grootslag met De Zwaan. Na zijn pensionering krijgt Jaap veel tijd om te wandelen. Altijd samen met Willemien. Bijna alle lange afstandsroutes in Nederland heeft hij samen met haar  gelopen.

 

Ook breekt de tijd aan van het maken van verre reizen. De liefde voor het reizen heeft hij duidelijk van vader Gerrit meegekregen. Op de foto links  staat hij op de Leeuwenrots in Sri Lanka (2018) Jaap houdt van zijn familie en is er altijd bij als er wat te vieren is. Willemien doet graag mee. Hieronder de broers en zussendag in Amsterdam (1907).

Toekomst

Zingen is zijn lust en zijn leven. Samen met Willemien zitten zij op de oratoriumvereniging COV-Egberts in Alblasserdam en maken gebruik van de partituren van vader en moeder Zwaan. Hoe mooi is dat!

In de toekomst hopen wij allen dat hun stem nog lang zal mogen klinken.