Rita Zwaan

Levensloop 3e generatie

RITA 

Maria Elisabeth Zwaan is geboren op 5 juni 1942 op de Van Bleiswijkstraat 54 te Enkhuizen. Rita is overleden op 79-jarige leeftijd op 23 juni 2021 te Hoorn.

Uit huis

In 1961 verlaat zij het ouderlijk huis voor haar opleiding Maatschappelijk Werk aan de Sociale Academie (C.I.C.S.A.) te Amsterdam. Ze geniet van de grote stad Amsterdam, maar lift ieder weekend toch weer terug naar Enkhuizen.

Verliefd, verloofd, getrouwd

1964: Rita trouwt met Fok de Boer uit Enkhuizen en ze gaan in Hoorn wonen op de Westfriese Hof 106. Ze krijgen drie dochters Mieke (1964) Hester (1967) en Sonja (1970). De twee oudsten hebben rood haar en de jongste is een blondine. De mannen zoeken zij er later zelf bij: Ivo, Siebe en Jan Evert en er komen vier kleinkinderen:  Marit (2002), Joeri (2002) Mischa ( 2005) en Wouter (2005). Jan Evert neemt Anouk mee (1995).

In 1967 verhuizen zij naar de Grote Waal (Saturnushof)  en later naar de Kometenstraat 15. Fok is inmiddels afgestudeerd als accountant en werkt als firmant bij BDO-Accountants. Zijn hobby is tuinieren. In 1985 verhuizen zij naar een mooie bungalow op de Dorpsstraat  8 in Zwaag. Een huis met een prachtige tuin.

Fok en Rita markeren hun 25-jarig huwelijk met een feest in de Drommedaris te Enkhuizen (1990).

Rita wordt verliefd op Gerda. Een vrouw met wie ze haar verdere leven zal delen. In 1994 neemt Rita een besluit. De scheiding is een feit. Gerda en Rita verhuizen  samen naar Cees Buddingh’Hof 129 in Hoorn. Fok verhuist naar Hilversum.

Hobby

Van 1991 – 1996 is Rita voorzitter van het Vrouwengezondheidscentrum Artemis in Hoorn. In 1994 won Artemis de emancipatieprijs van Netwerk. Een mooie erkenning van het vele vrijwilligerswerk.


Er is veel gepraat over vrouwenzaken, veel gelachen, maar ook gehuild, veel gestreden en veel gedeeld, maar de subsidie droogt op en het gezondheidscentrum Artemis moet haar deuren sluiten (1996).

Werk

Na de geboorte van haar derde dochter (1970) gaat Rita aan het werk als maatschappelijk werkster. In die tijd was dat helemaal niet vanzelfsprekend voor een getrouwde vrouw met kinderen. Toch vindt zij na wat omzwervingen een mooie baan als maatschappelijk werkster in het Wilhelmina Gasthuis (later AMC) te Amsterdam (1974-1994). 

 

 

 

Audiologisch Centrum 

Met collega Liesbeth Tromp deelt zij de werkkamer. De ruimte is zo zeer beperkt dat zij geen patiënten kunnen ontvangen en daarom bij voorkeur op huisbezoek gaan voor sociale hulp aan de auditief gehandicapte patiënt.
Van de knusse, maar verouderde  barakken van het Wilhelmina Gasthuis verhuizen ze in 1983 naar de nieuwe locatie van het AMC in Amsterdam Zuid-Oost.

De cursus Spraakafzien op het Audiologisch Centrum (AMC)

In samenwerking met de logopedisten Carola Plas en Miriam Smits wordt een cursus Spraakafzien ontwikkeld. Liplezen met je gehele mimiek en gebruikmakend van het handalfabet.

Een geweldige opsteker 

Zij maken van de cursus Spraakafzien een videoregistratie, en dit wordt gebruikt in het land.

Het contact met de audiologen w.o. dr. Paul Kuyper is vriendschappelijk en inspirerend. Zij hebben de kennis van het gehoor en de maatschappelijk werkers zorgen voor de praktisch toepassing en het omgaan met slechthorendheid.

De werkzaamheden in de ziekenhuisrevalidatie van het AMC veranderen sterk. De nadruk komt op research te liggen en niet langer op zorg.  Alle nazorg na de opname gaat naar de reguliere ziekenhuizen en na 20 jaar verlaat Rita het ziekenhuis. (1994)

Eigen bedrijf: Lotgenotenbemiddeling

Als er een deur dicht gaat, gaat er een andere open.
Internet komt onder handbereik en met extra bijscholing begint Rita een eigen Lotgenotenbemiddelingsbureau.  Rita: “Nog altijd ben ik blij dat ik toen het digitale tijdperk ben ingezogen.”

 

Zusje Hanneke helpt op de achtergrond een handje mee. Soms ook op de voorgrond. Hanneke wordt, gedurende 8 jaar, bestuurslid van de Stichting Lotgenotencontact.

 

Haal een goede vriend dichtbij!

In 2006 organiseert Rita een lotgenotenbijeenkomst met Bert van Leeuwen als spreker over het thema Verbroken Familierelaties. Als een gesmeerd familiebedrijf, geholpen door dochter Sonja en broer Jaap en schoonzus Willemien,  verloopt de dag succesvol.  Helaas is de problematiek toch te complex om hiermee verder te gaan. Bert van Leeuwen is bekend door het televisieprogramma Het familiediner.

Pensioen
In 2009 wordt internet hoe langer hoe meer algemeen toegankelijk,  en was het tijd voor Rita om te stoppen en met pensioen te gaan. De lotgenoten kunnen elkaar voortaan zelf wel vinden. Er is dan genoeg tijd voor Rita om verre reizen te maken of er met de caravan  op uit te trekken.

 

Hobbies

Wandelen, reizen en Roze vrouwen. Het Damespad, als wandelgroep voor Roze vrouwen, door Rita opgericht in 2001, bestaat nog altijd en wandelt tot op de dag vandaag door Nederland: Op een damespad wandel je nooit alleen. 

www.damespad.nl

 

 

LHBTI Westfriesland

Als beheerder van de website LHBTI-westfriesland (nu www.platformregenboog.nl) is Rita  betrokken bij alles wat er in de regio gebeurt op het roze vlak.

www.lhbtiwestfriesland.nl

 

 

Vita +

De seniorengroep Vita + voor Roze ouderen in West-Friesland is in ontwikkeling en heeft nog wat aandacht nodig. Het Regenboogzebrapad wordt feestelijk uitgerold.

2017

Op deze leeftijd (75 jaar) praat je niet meer over toekomst maar geniet je van de mooie dingen die op je pad komen. Rita heeft haar 75e verjaardag groots gevierd op een zonnige dag, samen met Gerda en met allen die haar dierbaar zijn (2017).
Was getekend. RITA

 

Nawoord 19 mei 2025

Na een kort ziekbed is Rita op 23 juni 2021 overleden. Rita heeft gevraagd of wij, als familie Zwaan, de website conform haar gedachtegoed willen voortzetten. En dit zullen we ook met veel liefde doen.

Rita stond aan de basis van het bestaan van deze website. Dit vanuit de gedachte om ons de geschiedenis van alle bewoners en gebruikers van Huis van Bleiswijk te kunnen blijven herinneren en daardoor een platform te zijn voor anderen om herinneringen te delen.

Rita zei altijd: ‘Hoorn is mijn stad, maar mijn hart ligt in Enkhuizen’.